Thursday, June 25, 2009

పొగడపూలు

Thursday, June 25, 2009




పొగడపూలు మీకోసం

నా పొగడ మల్లె పోస్టుకి స్పందన బాగా వచ్చిది. చాలా మందికి ఆ పూలు ఎలా వుంటాయో తెలియలేదు. Z గారు వీలయితే ఫోటోలు పెట్టమన్నారు.

శ్రీమతి మాలా కుమార్ గారు పొగడపూల కొమ్మలు పూలతో సహా సంపాదించి వాళ్ళ కోడలిగారి చేత ఫోటోలు తీయించి పంపించారు. ఆవిడకి, వాళ్ళ కోడలికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలతో ఆ ఫోటోలు మీ అందరికోసం ఇక్కడ పబ్లిష్ చేస్తున్నాను.

ఇంత చక్కని టాపిక్ ఇచ్చి మరుగు పడి పోతున్న కొన్ని చెట్లని అందరికీ పరిచయం చెయ్యటానిక స్ఫూర్తి శ్రీమతి జ్యోతి వలబోజు గారికి ప్రత్యేక అభినందనలు.






7 comments

Monday, June 22, 2009

పొగడ మల్లె

Monday, June 22, 2009
పొగడ మల్లె

పేరు చూసి నేనేదో కొత్త చెట్టు కనిబెట్టానని అనుకోకండి. పొగడ చెట్టూ, మల్లె చెట్టూ, ఈ రెండింటితో నాకంత అనుభవం వుంది మరి. జ్యోతిగారు చెట్లతో అనుబంధం మైల్ చూడగానే నా ఊహల్లో సజీవంగావున్న మా పొగడ చెట్టుని మీ అందరికీ చూపించాలనిపించింది. మరి వస్తారా..చక్రాల రధంమీద రింగులు తిప్పుకుంటూ అలా నా బాల్యంలోకి వెళ్ళివద్దాము.

నా బాల్యంలో కొంతకాలం మా అమ్మమ్మ తాతగార్లదగ్గర ఏలూరు లో పెరిగాను. పవర్ పేటలోని రామాలయం దగ్గర వాళ్ళ ఇల్లు. ఇంటి వెనక, ముందు రోడ్లను కలుపుతూ మధ్యలో చాలా పెద్ద స్ధలంలో రకరకాల చెట్లు..కొబ్బరి, సపోటా, ఉసిరి, దానిమ్మ, మందార.. వీటన్నింటినీ మించి నాకాత్మీయమైనది వీధిలోంచి ఇంట్లోకి అడుగుపెడుతూనే ఎడమవైపు వున్న పెద్ద పొగడ చెట్టు. పొద్దున్న లేచేసరికి పూలన్నీ కింద రాలి వుండేవి. లేస్తూనే ఆ చెట్టుకింద చేరి ఆపూల పరిమళాలను ఆస్వాదిస్తూ వాటినన్నింటినీ ఏరి అరటి నారతో గుచ్చేదాన్ని. ఇంటిముందు సిమెంటు చప్టామీద వున్న కృష్ణుని విగ్రహానికి వేసేదాన్ని, నేను తలలోనూ పెట్టుకునేదాన్ని. చిన్నప్పుడు ఆ విగ్రహం దగ్గర తీయించుకున్న నా ఫోటో ఎక్కడో వుండాలి. ఇండియాలో వుంటే వెతికి పట్టి పోస్టు చేసేదాన్ని.

ఈ అనుబంధంతోనే ఎక్కడ పొగడ చెట్టు కనబడ్డా ఆత్మీయులని చూసినట్లు సంబరపడతాను. కింద పూలుకనబడితే కొన్నయినా ఏరుకుంటాను.

ఇన్నేళ్ళ తర్వాత ఆ ప్రదేశాలు అలాగే వుండవని తెలిసినా ఒకసారి మళ్ళీ ఆ ప్రదేశాలని చూడాలని కోరిక వుండేది. ఈ మధ్యనే మా పిన్ని, శ్రీమతి సావిత్రీ మౌళి అదే కోరికతో ఆ వూరు వెళ్ళి వచ్చి ఆ ప్రదేశం గుర్తుపట్టలేనంతగా మారిపోయిందన్నారు.

ఇంక మా మల్లె చెట్టుతో నాకున్న అనుబంధం 1985లో మొదలయింది. మేము హైదరాబాదులో ఇల్లు కట్టుకున్న కొత్తల్లో ఒక తీగమల్లె మొక్క, మా అక్క కీ.శే. రమాదేవి ఇచ్చింది నాటాను. మొదట్లో ఇల్లు చిన్నదిగా వుండటంతో వున్న ఖాళీ స్ధలమంతా మొక్కలతో నింపేశాము. ఇంటి విస్తరణ సమయంలో మిగతా మొక్కలన్నీ పోయాయి. ఈ మల్లె చెట్టుని అదే సమయంలో అడ్డొస్తోందని (అప్పటికి పూలు పుయ్యటంలేదు) అనేక స్ధలాల్లో మార్చాము. అయినా పాపం పిచ్చిమొద్దు..కోపం తెచ్చుకోకుండా మళ్ళీ మళ్ళీ చిగిర్చింది, మా కోసం విరగబూసింది. మా మల్లె మొగ్గలు పెద్దగా వుంటాయి, చాలా మంచి వాసన. వేసవిలో మూడుతడవలుగా, ప్రతిసారీ ఒక వారం, పదిరోజులపాటు పూసేది. మధ్యలో మూడు, నాలుగు రోజులు చాలా ఎక్కువగా వచ్చేవి (ఒక్కోసారి మూడు, నాలుగు పెద్దగిన్నెలనిండా). సాయంకాలం ఆఫీసునుంచి రాగానే ఓపిగ్గా అన్నీ కోసి ఫ్రిజ్ లో పెట్టి మర్నాడు ఆఫీసుకు తీసుకెళ్లేదాన్ని. మా సెక్షనులో శ్రీమతి పార్వతి సెక్షనులో మిగతావాళ్లు వచ్చేసరికి మాల కట్టేసి ముక్కలు కట్ చేసి అందరికీ ఇచ్చివచ్చేది. వేసవి కాలంలో 20 సెక్షన్ల పైన వున్న మా హాలంతా మా మల్లెల పరిమళాలతో గుబాళించేది. ఒకసారి మా ఆఫీసరు అడిగారు మీకు మల్లె తోట వుందా అని. అవి ఒక చెట్టు పూలంటే అంతా ఆశ్చర్యపోయేవాళ్ళు. అంతేకాదు. మా ఆఫీసు పెద్దది కదా, అందుకే ఉద్యోగినుల సంఖ్య కూడా ఎక్కువే. అంతగా పరిచయంలేని వారుకూడా అడిగి మరీ తీసుకునేవాళ్ళు మా మల్లెలని. మర్నాటి సాయంకాలానికి కూడా తెల్లగా పరిమళాలు వెదజల్లే ఆ పూలతో అనుబంధం నాకే కాదు, మా ఆఫీసులో వాళ్ళకి కూడా వుంది. నేనిప్పుడు ఆఫీసుకు వెళ్లినా మీ మల్లెచెట్టు ఎలా వుంది పూలు బాగా పూస్తోందా అని అడుగుతారు.

ఇప్పటికీ ఆ చెట్టు మా పెరట్లో వుంది. ఇప్పుడు సీజను మొత్తం రోజూ కొద్దిగానే పూస్తోంది మా దేవుళ్ళకోసం.

10 comments

Sunday, June 7, 2009

మహిళలూ - ఉద్యోగాలూ

Sunday, June 7, 2009
ఆడవారూ - ఉద్యోగాలు

ప్రియ ఈమని, తన తృష్ణ వెంట బ్లాగులో వ్రాసిన గుర్తింపు అనే టపా చదివి కామెంటు వ్రాయబోయి కాదులే అని టపా వ్రాస్తున్నాను. వెనుకటి కాలంలో ఉద్యోగం పురుష లక్షణం మాత్రమే. అప్పుడూ ఆడవారు గుర్తింపు పొందారు, పేరు ప్రఖ్యాతులు గడించారు కానీ వారి సంఖ్య అతి తక్కువ మాత్రమే. మీరెప్పుడయినా పాత తెలుగు, హిందీ సినిమాలు చూశారా వాటిలో మహిళలను వ్యక్తిత్వం వున్నవారిగా చిత్రీకరించినవే ఎక్కువగానీ, ఇప్పటి సినిమాలలోలాగా గుడ్డలకు కూడా కరువైనవాళ్ళలా చూపించలేదు.

సరే మనం మహిళల ఉద్యోగాల గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాముకదా. ఉద్యోగం ఆర్ధిక అవసరాలకోసం మాత్రమే కాదు మహిళ తన ప్రతిభతో సమాజాన్ని ప్రగతి పధాన నడిపించటానికి కూడా. అత్యంత ప్రతిభావంతురాలైన మహిళ ఆర్ధిక అవసరాలు లేవని కేవలం ఇంటికే పరిమితమవటం వల్ల ఆమె కుటుంబం సుఖంగా వుండవచ్చు కానీ...ఇలాంటి ఒకళ్ళు, ఒకళ్ళు అనేకులై సంఘ పురోభివృధ్ధి మందగించవచ్చు.

ఇంకొక విషయం..ఉద్యోగం చెయ్యటం ఇష్టంలేని వాళ్ళందర్నీ చెయ్యమని నేను బలవంత పెట్టటంలేదు కానీ ప్రతిభా పాటవాలు కేవలం ఇంటికే పరిమితం చెయ్యవద్దు. అలా చేస్తే మహిళలు అభ్యుదయంచెందేదెప్పుడు? వంటింటి కుందేలు అలాగే వుంటుంది. ఇంట్లోవాళ్ళు మంచివాళ్ళయితే అప్పుడప్పుడూ పొగుడుతారు. మనల్ని మనం నిరూపించుకోవాలనే తపన వున్నవాళ్ళకి ఆ పొగడ్తలు కంటికానవు.

మహిళాభివృధ్ధికి మహిళలకి ఆర్ధిక స్వాతంత్ర్యం కూడా చాలా అవసరం. దానికి చాలామందికి ఉద్యోగం అవసరం అవుతుంది. ఆర్ధిక స్వాతంత్ర్యం వున్న మహిళకి ధైర్యంకూడా ఎక్కువగానే వుంటుంది. ఇంట్లో, బయట ఎలాంటి సంఘటనలు ఎదురయినా ధైర్యంగా ఎదుర్కోగలదు ఏడుస్తూ ఎవరి సహాయంకోసమో చూడకుండా. నేటి సమాజంలో ఇది చాలా అవసరం. చాలా కుటుంబాలలో మహిళల ఉద్యోగాలవల్ల కుటుంబాలు కూడా ఆర్ధికంగా పురోభివృధ్ధి చెందుతున్నాయి.

ఇంక ఉద్యోగం చేసే మహిళలు పడుతున్న శ్రమ, ఇంట్లోవాళ్లు కోల్పోతున్న అనుభూతులు...నిజమే..కొన్ని కావాలంటే కొన్ని వదులుకోవాలి తప్పదు. అయితే వదులుకోవాల్సినవి ప్రేమాభిమానాలు, ఆప్యాయతానురాగాలూ కాదు..వాటి విలువ వేటికీ లేదు. ఇంట్లో మిగతావారు కూడా బాధ్యతలు పంచుకుంటే ఆప్యాయతానురాగాలు పూర్తిగా పంచలేకపోయినా లోటు తెలియనివ్వక్కరలేదు.

నేనూ మొన్న మొన్నటిదాకా ఉద్యోగం చేసి రిటైరయినదాన్నే. ఆ సాధకబాధకాలు మేము పడ్డవాళ్ళమే. నా ఉద్యోగంమూలంగా, మా ప్రణాళికాబధ్ధ జీవితాలవల్ల మా పిల్లలిద్దరికీ విదేశాల్లో ఉన్నత విద్య చెప్పించగలిగాము. గ్రాడ్యుయేషన్ కాగానే మా అమ్మాయికి వివాహం చెయ్యాలనుకున్నా అది పీ జీ చేస్తానన్నది. దానికిష్టమయిన సబ్జక్టు పైగా మెడికల్ లైను. సరేనన్నాము. ఇప్పుడొక చాలా మంచి సంబంధం..వచ్చింది. వాళ్ళకి అమ్మాయి బాగా చదువుకుని వుండాలికానీ ఉద్యోగం చెయ్యక్కరలేదన్నారు. మేము చాలా మంచి సంబంధం అని కొంచెం వూగినా మా అమ్మాయి అక్కరలేదు పొమ్మంది. ఇంత కష్టపడి ఇంత దూరం వచ్చి చదువుకున్నది ఇంట్లో కూర్చోవటానకా అన్నది. మాకూ నిజమేననిపించింది.

ఇంతకూ చెప్పొచ్చేదేమిటంటే మంచి, చెడులు, లాభ నష్టాలు అన్నింటిలోనూ వున్నాయి. ఇలాంటి విషయాలలో ఏదో ఒక పధ్ధతి అందరికూ ఆపాదించటం కుదురదు. పరిస్ధితులనుబట్టి, అవసరాలనుబట్టి ఎవరికివారు నిర్ణయించుకునే విషయాలివ్వి. కానీ ఆడవాళ్ళ వ్యక్తిత్వాన్ని గుర్తించని సర్దుబాట్లుమాత్రం ఎవరూ చేసుకోవద్దు. గృహిణి అయినా ఉద్యోగి అయినా, ఇంకేంచేస్తున్నా, ఒక మంచి వ్యక్తిగా, మనసున్న మనిషిగా, మమతానురాగాలకు నిలువెత్తు రూపంలా బ్రతకండి. చాలు. మీ వ్యక్తిత్వం సమాజాభివృధ్ధికి తప్పకుండా తోడ్పడుతుంది.

3 comments