Wednesday, April 25, 2012
పిల్లలకి వస ఎప్పుడు పోయాలి
Posted by psm.lakshmi at 3:58 PM Wednesday, April 25, 2012Labels: గోపురం 0 comments
Tuesday, March 27, 2012
ఇదండీ వరస
Posted by psm.lakshmi at 9:24 AM Tuesday, March 27, 2012
ఇదండీ వరస
నాదెంత అదృష్టమో. మా ఇంట్లోవాళ్ళేకాదు, మా దగ్గర బంధువులుకూడ నా బ్లాగు చూడం అని ప్రతిజ్ఞబూనలేదుగానీ..దాదాపు అలాగే ప్రవర్తిస్తారు.. అందరూ కూడబలుక్కుని గూడుపుఠాణీ చెయ్యకపోయినా అందరిదీ ఈ విషయంలో మాత్రం ఒకే మాట. మా పిల్లలూ, వాళ్ళ దగ్గర స్నేహితులూ ఇంకో అడుగు ముందేసి, అప్పుడప్పుడూ నన్నేడిపిస్తారు కూడ. మొన్న ఉగాదినాడు కూడా అలాగే… అందరం సరదాగా మాట్లాడుకుంటుంటే మాటలు పెళ్ళి ఫోటోలవైపు మళ్ళి మా క్రాంతితో అన్నాను..ఉరేయ్, నీ పెళ్ళికి ఫోటోలు నేనే తీస్తానురా అని. వాడో కోతి. ఏమన్నాడో చూడండి.
ఆంటీ ఫోటోలు తీసేట్లయితే నేను పొరపాటునకూడా ఏ గుళ్ళోనూ పెళ్ళి చేసుకోను అన్నాడు. దానికీ దీనికీ సంబంధమేంటిరా అంటే ఫోటోలన్నింటిలోనూ ఖచ్చితంగా మేముండము. మా వెనకవున్న గుడి గోడలూ, వాటిమీద శిల్పాలే వుంటాయి. గుడి కనబడిందంటే ఆంటీకింకేమీ గుర్తుండవు. ఆంటీకెప్పుడూ తను చూసే గుళ్ళగురించి ఎంత బాగా సమాచారం ఇవ్వాలా అనే ధ్యాస.. అందుకే గుడి కనబడగానే తను తియ్యాల్సింది పెళ్ళి ఫోటోలని మర్చిపోయి గుడి ఫోటోలు తీస్తారు అన్నాడు.
మా అబ్బాయి తోడు అందుకున్నాడు..ఇంకా కావాలంటే నీ పెళ్ళి గురించికూడా రాస్తుందిలేరా. ఆ సమయంలో అక్కడ ఒక పెళ్ళి జరిగింది. అంటే ఆ ఆలయంలో వివాహాలు కూడా జరుగుతూంటాయి. వివరాలు కావాల్సినవాళ్ళు ఫలానావారిని ఈ సమయంనుంచి ఈ సమయందాకా సంప్రదించవచ్చు అని రాస్తుంది..అని తెగ గోల చేశారు. ఇదండీ మావాళ్ళకి నా బ్లాగంటే వున్న అభిమానం.
2 comments
Saturday, March 10, 2012
బధ్ధకించమ్మడూ
Posted by psm.lakshmi at 1:31 PM Saturday, March 10, 2012బధ్ధకించమ్మడూ
బధ్ధకం ఎంత అందమైనది! ఎంత హాయినిస్తుంది! ఎంత ప్రశాంతంగా వుంటుంది! (మధ్యలో ఎవరూ డిస్ట్రబ్ చెయ్యకుండా వుంటే) ఎంత అవసరమైనది!! ఎంత ఇదయినదీ ఎంత అదయినదీ ఇవ్వన్నీ ఏల దీనిని స్తుతించ వేయి నాల్కలయిన సరిపోవు. ఎందుకంటే అది చాలామందికి అందని ద్రాక్షపండుగనుక. కనుక ఎవరి పరిజ్ఞానంబట్టి వారే అనుభవించండి.
పనీపాటూ లేకపోతే బధ్ధకం పెరుగుతుందంటారు. నిజమేమేమోగానీ, పనీపాటలున్నవాళ్ళకి బధ్ధకం అవసరం చాలావుందని..ఇక్కడ ఢంకా లేదుగానీ, వుంటే బజాయించి మరీ చెప్తాను నేను. మరి అంత రీసెర్చి చేశాను.
మీ జీవితంలో అప్పుడప్పుడ ఒక్కరోజు బధ్ధకించి చూడండి..మీ జీవితం మీకే కొత్తగా అనిపిస్తుంది. రోజూకన్నా ఆలస్యంగా లేవండి. అన్ని పనులకూ సెలవిచ్చెయ్యండి. మీ ఇంట్లో వాళ్ళకి ముందే చెప్పండి ఆ రోజు మీరు మీ రొటీన్ డ్యూటీలకి వ్యతిరేకంగా సమ్మెచేస్తున్నానని. మిమ్మల్ని మీరుతప్ప ఇంకెవరినీ పట్టించుకోకండి. రోజంతా హాయిగా నిద్రపోతూనో, పస్తకం చదువుకుంటూనో, టీవీ చూస్తూనో మీ ఇష్టం వచ్చినట్లు, మీకిష్టమయిన, మీకు సరదాగావున్న పనులుమాత్రమే చేస్తూ గడిపెయ్యండి.
భోజనం అంటారా మీరాల్రెడీ డిక్లేర్ చేశారుగా మీ స్ట్రైక్ గురించి..ఇంక మరి మాట్లాడకుండా కూర్చోండి. ఇంట్లోవాళ్ళు వండో, హోటల్ నుంచి తెచ్చో తిందాం రమ్మంటే, ఆనందంగా కబుర్లు చెబుతూ తినెయ్యండి. హోటల్ కి తీసుకెళ్తాం రమ్మంటే సంతోషంగా వెళ్ళి కావాల్సినవన్నీ తినెయ్యండి. బిల్లు ఎంత అనికూడా అడక్కండి..మానసిక రోగం మొదలవుతుంది మరి. అందుకే ఝామ్మని ఓ మీఠా పాన్ వేసుకుని ఓ సినిమా చూసొచ్చేయండి.
అప్పుడప్పుడూ మీరు తెప్పించుకునే ఈ బధ్ధకంవల్ల మీ ఇల్లూ, పర్సూ కొంచెం చిందరవందర అయినా ఈ చిట్కా మీ మానసిక, శారీరిక ఆరోగ్యానికి చాలా మేలు చేస్తుంది. నాదీ గ్యారెంటీ.
సో, రేపాదివారం..అర్జెంటుగా బధ్ధకం తెచ్చేసుకోండి. ఆగండాగండి. అందరూ రెడీ అయిరోతున్నారు. నేనీ చిట్కా చెప్పింది అలుపెరగకుండా ఇంట్లో అందరికీ అన్నీ, ఎల్లవేళలా అమర్చే ఇంటి ఇల్లాళ్ళకీ, ఇల్లూ ఆఫీసూ మేము భేషుగ్గా మేనేజ్ చేస్తామని పోజుకొడుతూ వెట్టిచాకిరీ చేస్తున్న అమ్మళ్ళకూ..అంతేగానీ ఆఫీసూ, ఫ్రెండ్సేతప్ప ఇల్లు పట్టించుకోని మగ మహారాజులకూ, కోలేజీలకెళ్ళొస్తేనే అలసిపోయే బుల్లెమ్మలకూ, బుల్లోళ్ళకూ కాదు. ఎందుకంటే మీ కాల్రెడీ ఇలాంటివి బోలెడు చిట్కాలు తెలుసు..ప్రత్యేకించి నేను చెప్పక్కర్లా. రేపు ఆదివారం ఇంటి ఇల్లాళ్ళిక సెలవిచ్చి, ఇంటి పనులకి మీరు తలో చెయ్యీ వెయ్యండి. మరి నా చిట్కా ఎవరికంటారా
మీకోసం మీరు కొంచెంసేపు బతకండి తల్లీ అని నాలాంటిది నెత్తీ నోరూ కొట్టుకున్నా వినిపించుకోని ఆధునిక నారీమణులలో అనేకులకి. అర్ధమయిందా తల్లులూ??
0 comments
Tuesday, March 6, 2012
ఐ లవ్ యూ
Posted by psm.lakshmi at 11:12 AM Tuesday, March 6, 2012
ఐ లవ్ యూ
టీవీ లో లవ్ ఫెయిల్యూర్ సినిమా గురించి చెప్తూ వేసిన పాటలోని వాక్యం ఈ పోస్టుకు కారణమయింది సుమండీ. అదేమిటంటే ఐసీయూ లో పడుకున్నా ఐ లవ్ యూ అంటే హేపీ హేపీ హేపీ….ఈ వాక్యం నన్ను బాగా ఆకర్షించింది. ప్రేమికుడు ఐసీయూ లో వున్నా గుండె ఐ లవ్ యూ అంటూ వుంటే ప్రపంచమే తెలియదు. ఇంకా ఆ ప్రియురాలుకూడా జత కలిసి ఐ లవ్ యూ అంటే ఇంక చెప్పాలా. సరే ఇప్పుడు వాళ్ళ సంగతి కాదు మనం మాట్లాడుకునేది. మనిషికీ మనిషికీ మధ్య ప్రేమ వుంటే..వాళ్ళు దగ్గరవారయినా, అసలు పరిచయమే లేకపోయినా..భూతలమే స్వర్గసీమకదా. ఉదాహరణకి ఐసీయూనో, ఆస్పత్రినోనే తీసుకోండి. ఎవరైనా రోగి వాళ్ళవాళ్ళెవరూ ఏకారణం వల్ల రాలేకపోయినా, పోనీ వచ్చినా మనకనవసరం..ఒంటరిగా వున్నారనిపిస్తే ఒకసారి పలకరించి యోగ క్షేమాలు విచారిస్తే ఆ రోగికి కొండంత బలం వస్తుంది. మనం చేసేదేమీలేదు..రెండు మాటలు చెప్పటమే. మహా అయితే ఒక అయిదు, పది నిముషాలు సమయం వెచ్చించాల్సివస్తుంది. దాని విలువ కొన్ని వేల రెట్లయి ఆ రోగి ముఖంలో ప్రతిఫలిస్తుంటే మీ గుండె తృప్తితో నిండిపోయి మళ్ళీ మళ్ళీ అలాంటి పనులు చేయాలనిపించదూ? రోగి, ఆస్పత్రి ఒక వుదాహరణ మాత్రమే. నిత్య జీవితంలో అనేక సంఘటనలు… సాటివారితో మీరు మనిషికీ మనిషికీ మధ్య వుండాల్సిన ప్రేమపంచుకోవటానికి…ఎన్నో మీకోసం ఎదురు చూస్తున్నాయి. ఒకరిని చూసి ఒకరు నేర్చుకుంటారు. ప్రారంభించండి మరి. మీలాగా అంతా చేస్తే ప్రపంచమే ప్రేమతో నిండిపోదా? అవునూ అప్పుడీ రాజకీయ నాయకులేమవుతారబ్బా? ఏముందిలెండి.. వాళ్ళూ మనలా మారిపోతారు.
అయితే మీరు జాగ్రత్తపడాల్సిన విషయం ఒకటుంది. ఈ విషయమేదో బాగుంది, ఇవాళ్టినుంచీ అందర్నీ ప్రేమించేద్దామని అత్యుత్సాహానికిపోయి అవసరమున్నా లేకున్నా అందర్నీ హడలుకొట్టించకండి. కాస్త మీ బుర్ర వుపయోగించి అవసరమా కాదా, సమయం, సందర్భం వగైరాలు కూడా ఆలోచించి మరీ అడగెయ్యండి. మీరు వారికి సంతోషం కలిగించినా లేకపోయినా, చికాకు మాత్రం కలిగించకండేం. బెస్ట్ ఆఫ్ లక్.
జ్యోతి సే జ్యోతి జగాతే చలో, ప్రేమ్ కీ గంగా బహాతే చలో
0 comments
Sunday, March 4, 2012
గజిబిజి
Posted by psm.lakshmi at 1:51 PM Sunday, March 4, 2012
గజిబిజి
మన పూర్వీకులు ఆచార వ్యవహారాలు చాలా ఆలోచించేకాదు, మనలాంటి ఎంతోమందిమీద రీసెర్చి చేశాకే వెట్టుంటారని ఈ ఆదివారం పొద్దున్నే నేను ఘాట్టి నిర్ణయానికొచ్చేశానండీ. మరి మీరేమంటారు?
అసలు సంగతేమిటంటే…ఇవాళ ఆదివారం ఏమైనా సరే పొద్దున్న ఎనిమిది గంటలగాకా లేవకూడదు…మహిళా దినోత్సవం దగ్గరకొచ్చేస్తున్న సందర్భంగానయినా నా విశ్రాంతికోసం నేను చూసుకోకుండా, నా హక్కులకోసం..కనీసం మా ఇంట్లోనైనా(మరీ నా ఇల్లు అనటం బాగుండదులెండి) నేను పోరాడకపోవటం నా ఆడజన్మకే అవమానం అని తీర్మానించుకుని శనివారం రాత్రే డిక్లేర్ చేశాను..రేపు నేను ఎనిమిది గంటలదాకా లేవను అని.
ఆడవాళ్ళకి శాపాలు అనేకం కదండీ. ఆ శాపాలే రకరకాల మనుషులై పీక్కు తింటాయి. అందులో మొదటిది పనిమనిషి. మనక్కావాల్సిన సమయానికి రానిదీ, మనకవసరమైన పని చేయనిదీ,…వాళ్ళ అవకాశాన్నిబట్టి వచ్చి, వాళ్ళకి వీలయిన పని చేసి పోయేది పనిమనిషి అని ఈ మధ్య చాలామంది గృహిణులు తమ నిఘంటువులో పనిమనిషి నిర్వచనాన్ని మార్చి రాసుకున్నారు. సదరు పనిమనిషి పొద్దున్నే 5 గం. ల కల్లా తయారు. రోజూ తను వచ్చే టైము 8-30 దాటాక. ఆ రోజు ఆమెకేదో పని వుంది కనుక, నేను పని చేసుకోవటానికి ఇబ్బంది పడతానని, మా ఇంట్లో పనిచేసి వెళ్ళిపోవటానికి, తద్వారా నన్నుధ్ధరించటానికి పొద్దున్నే వచ్చేసింది. మానకుండా వచ్చినందుకు సంతోషిచాలో, నా నిద్రని, తద్వారా నా ప్రతిజ్ఞని భంగం చేసినందుకు కోపం తెచ్చుకోవాలో తెలియని సందిగ్ధావస్తలోనే తలుపు తీసి, హాల్లోనే సోఫాలో చతికిలపడ్డాను (మల్లమ్మమీద..అదేనండీ మా పనిమనిషిమీద కోపం తెచ్చుకుంటే నష్టం నాకేనని తెలుసు..అందుకే పైకి కోప్పడే ప్రయత్నం అస్సలు చెయ్యలేదు).
సరే..ఎలాగూ ప్రతిజ్ఞ చేశానుకదా అని మల్లమ్మకి టీ పెట్టి ఇచ్చేసి హాల్లో సోఫాలోనే కునుకు తియ్యటం కొనసాగించాను. మా మల్లమ్మ పని చేస్తూ చేస్తున్న చప్పుళ్ళన్నీ నేపధ్య సంగీతంగా భావిస్తూ. నేపధ్య సంగీతానికి జోడుగా మల్లమ్మ కొన్ని ప్రవచనాలు కూడా చేసింది..పొద్దున్నే లేస్తేనే ఆరోగ్యం బాగుంటుందమ్మా. అయినా ఆడవాళ్ళు పొద్దున్నే లేవాల….ఇక్కడే నాకొళ్ళు మండేది. ఏం ఆడవాళ్ళు లేటుగా లేవకూడదా ఎందుకు లేవకూడదు..నేను లేస్తానని అలాగే పడుకున్నాను. అంతే. నా ఇష్టం నాది. ఇప్పుడు కూడా నా ఇష్టం జరక్కపోతే ఎలా పిల్లలుఇక్కడున్నంతకాలం వాళ్ళ స్కూళ్ళూ, కాలేజీలు, ఆఫీసులూ అంటూ పరుగులు పెట్టానుగా. ఇప్పుడు నాకు రెస్టు కావాలి. నేను పడుకుంటాను.
ఆలస్యంగా లేచానేమో. అన్ని పనులూ ఆలస్యం అయినాయి. రోజూ స్నానం చేసి దీపారాధన చేస్తేగానీ టిఫెన్ జోలికి వెళ్ళేదాన్నికాదు. ఈ రోజు నా మనసు చాలా విచ్చలవిడిగా సంచరిస్తోంది. దాని కోరికెందుకు కాదనాలని స్నానం చెయ్యకుండానే దోసెలు వేసి, మా ఆయనకి పెట్టి, నేనూ తినేశా. అప్పుడే వచ్చారు తెలిసిన వాళ్ళు పెళ్ళి పిలుపులకి. ఉదయం 11 గం. లు దాటినా స్నానం చెయ్యక అలాగే వున్న నా మీద నాకే విపరీతమైన కోపం వచ్చింది. నా ఇష్టం..నేను ఆలస్యంగానే లేస్తానని మొండికేసిన మనసు ఏ మాత్రం సహకరించకుండా అంతసేపు బధ్ధకంగా ఎందుకు కూర్చుందో వాళ్ళకి వివరించబోయింది వాళ్ళు అడక్కుడా పెట్టకుండానే. మరి ఆ పాచి బట్టలతోనే వాళ్లకి ఆతిధ్యం ఇవ్వాలంటే దానికి చాలా కష్టమనిపించింది. ఆ బధ్ధకం ఆలాగే కంటిన్యూ అయి పన్నెండయినా బధ్ధకం వదలక అలాగే కుక్కర్ ఎక్కించేశా. అసలు ఇలాంటప్పుడు ఎవరయినా ఇంత వండి కంచంలో పెడితే ఎంత బాగుంటుందో. సరేలే ఈ కలలకేంగానీ లేచి స్నానం చేసి ఆలోచనలు కంటిన్యూ చెయ్యి..బుధ్ధి తిట్టేసరికి ఎదురు తిరగలేక వెళ్ళి స్నానం చేసొచ్చా.
దీపారాధన చేస్తుంటే అనిపించింది. అపరాహ్ణం లోపలే దీపారాధన చెయ్యాలంటారు..ఇవాళ నేనేమో ఇంత ఆలస్యం చేసేశాను..అన్ని పనులూ అస్తవ్యస్తం అయినాయి. దాంతో అంతా చికాకే.
అప్పుడే అనిపించింది. మన పెద్దవాళ్ళు ఆచారాలు చాలా ఆలోచించి నాలాంటి వాళ్ళని చూసి పెట్టారని. అవ్వేలేకపోతే ఇవాళ నాకుమల్లే ఇష్టమొచ్చినప్పుడు ఇష్టమొచ్చిన పనిచేస్తే ఓ తీరువా వారువా, శుచీ శుభ్రం, సమయపాలన ఇవ్వన్నీ ఎక్కడుంటాయి? మీరే చెప్పండి.
1 comments